Sunday, January 12, 2014

Hawaii

Hawaii was geweldig. 't is "maar" 5 uur vliegen vanaf LA. We hadden een hele vroege vlucht (6:50) van Oakland naar LA. In LA hadden we 6 uur overstaptijd, net genoeg om met de bus naar Venice Beach te gaan, pootje te baaien, een kop koffie te drinken en op tijd terug te komen naar de luchthaven.

Ate op Venice Beach

Renske op Venice Beach
We kwamen net na zonsondergang op Hawaii aan, waar 't heerlijk warm en vochtig was. De volgende dag hebben we de bus genomen (met een uur vertraging) naar Honokaa, waar we een nacht in een Bed and Breakfast hebben geslapen. Met gekko's op de muren en uitzicht op zee. We zouden oudjaarsdag naar een afgelegen vallei (Waimanu) aan de noordoostkust wandelen, maar het had daar 4 dagen achter elkaar geregend en 't pad was gesloten. 

Gekko

Uitzicht op zee

Nog een gekko

We zijn toen verder gereisd met de bus naar "Volcano" (het dorp) waar de laatste actieve vulkaan van Hawaii (Kilauea) nog rookt en gloeit. Lava is er niet meer te zien, maar wel de gloed van de lava op de wolk rook die erboven hangt. Een machtig schouwspel. Beter dan vuurwerk.
Kilauea

Kilauea

Renske en Ate voor Kilauea

Kilauea bij nacht

Kilauea bij nacht
Ik had inmiddels een hoestje en griepje gekregen dus we lagen voor elven al te slapen. De volgende dag hebben we een rondje door een zij-krater gelopen (Kilauea Iki) die in 1959 nog lava heeft gespuwd. Er zitten nog gaten in de grond waar stoom uit omhoog blaast. Lekker warm.

Gestolde lava met belletjes

Stoompluimpjes in Kilauea Iki

Voor een "Lava Tube"
(die rooie gloed is geen lava hoor, maar gewone lampen)
De dag daarna hebben we nog wat gelanterfanterd op de vulkaan: nog een paar foto's van Kilauea en de Sulfur Banks. En 's middags hebben een bus terug genomen naar Hilo.
Nog eens Kilauea

Een bosje rond een scheur in de bodem van Kilauea

Een lycopod (soort plantje)

Sulfur Banks

Zwavel kristalletjes

Vanuit Hilo zijn we op twee krakkemikkige huurfietsjes langs de kust naar Akaka Falls gefietst. Poehee wat ging dat steil omhoog.

Renske met een palmboom op haar hoofd

Akaka Falls (in de verte) en de krakkemikkige fietsjes

Ate naast een grote boom

Akaka Falls

Bloempje

Ontbijt op het terras van het hotel in Hilo

In Hilo hebben we nieuwe permits geregeld om op zondag alsnog naar Waimanu Valley te hiken. Na een paar redelijk droge dagen was het pad weer begaanbaar. Zaterdag hebben we een auto gehuurd om tussen Mauna Loa en Mauna Kea door weer naar 't noorden te rijden.

De auto had een paar rare functies
"No sir, we don't iron them."




Op Mauna Loa staat het onderzoeksstation waar de (stijgende) CO2 concentratie in de atmosfeer sinds ~1950 is gemeten. Maar daar kun je als sterveling niet in de buurt komen. Ook de sterren-telescopen op Mauna Kea zijn alleen per 4x4 te bereiken. (En wij hadden een hele saaie Hyundai Elantra). Het ritje was een beetje teleurstellend, omdat er door de wolken weinig te zien was van M Loa en M Kea. Doorgereden naar een camping met drie plekken, allemaal bestaande uit een betonnen vloer met overkapping. Erg welkom, want 't regende weer af en aan.


De volgende dag klaarde het op en zijn we (eindelijk) begonnen met de wandeling, van Waipio Valley naar Waimanu Valley. Eerst 400 m afdalen (Waipio Valley in) over een hele steile asfaltweg waar alleen 4x4 verkeer naar beneden mocht. Toen een smalle rivier oversteken door de branding op 't strand. 't zag er onmogelijk uit, maar een paar lokale jongeren lukte 't ook (met een koelbox bier in een hand), dus wij hebben 't ook gewaagd, hand in hand.

Waipio Valley

Red-crested cardinals

Vogeltje naast rugzak

Renske op 't strand van Waipio
Na een halve km over 't strand (op blote voeten met rugzak, best grappig) moesten we minstens 400 m weer omhoog. Ditmaal wandelpad, loopt leuker dan asfalt. En 8 mijl verder door 't tropisch oerwoud (klinkt leuk, denk muggen), na minstens zoveel beekjes overgestoken te zijn, weer 400 m naar beneden naar de zee.

Bob Ross boom

Waimanu Valley
Nog een kleine rivier over, dit keer met hulp van een touw dat eroverheen gespannen was. De kampeerplek was ongeveer tien meter van de branding vandaan. En 't eerste uur verwachtte ik bij elke zware golf dat de zee over de strandwal heen zou spoelen. Het lawaai was enorm. Alsof een zware storm door 't bos trok. Wel goed geslapen trouwens.

Waimanu oversteek

Waimanu 's avonds
De volgende dag weer terug, door de rivier (plons plons), de heuvel op (puf puf), door 't oerwoud met de muggen (pets pets), door de beekjes (spetter spetter), de heuvel af (plof plof), over 't strand (krt krt), door de rivier (plons plons), de heuvel weer op (puf puf), en terug naar de auto (hoei!). (Gelukkig waren we onze roestige pijlsnelle verrekijker niet vergeten, in het oerrrrwoud...) 't was echt een hele gave wandeling en we waren heel blij dat 't alsnog gelukt was om 't te doen!

Waimanu 's ochtends

Waimanu Valley

Waipio Valley
In de auto terug naar Kona klaarde het op en konden we Mauna Kea in de verte zien (met telescopen op de top).
Mauna Kea
De laatste dag hebben we nog wat gelanterfanterd, en hebben we zowaar even aan 't strand gelegen. Renske verveelde zich al na 5 minuten, ik heb een tunnel gegraven. In de zee hebben we nog een schildpad zien zwemmen, maar een paar meter verderop. Z'n schild was misschien wel een halve meter groot. En even later zagen we in de verte walvissen hun neus snuiten. (Hoe heet dat? Als ze van die fonteintjes maken?) En we zagen ze ook nog twee keer boven 't water uitkomen en een bommetje doen. Echt supergaaf!

Zonsondergang in Hawaii

Amsterdam in November

Hier volgt dan eindelijk de langverwachte post over mijn tripje naar Amsterdam, in november 2013. Omdat de Amerikanen Thanksgiving vieren, had ik twee dagen vrij. Maar omdat mijn visum vernieuwd moest worden op het consulaat in Amsterdam, had ik een goed excuus om een weekje naar Amsterdam te komen. En 't was de moeite waard. Een weekje vliegt voorbij.

Zondag werd ik afgehaald van Schiphol door Gerrit, Jessica, en hun prachtige dochter Eva. Eva was al vijf maanden oud toen ome Ate eindelijk eens op visite kwam.

Maandag 't gevreesde bezoekje aan 't consulaat. Het is een formaliteit, omdat al 't papierwerk in orde is, maar toch word ik altijd nerveus. Alles was prima in orde, en twee dagen later had ik m'n paspoort weer terug, met mooi nieuw visa stempel. Nu mag ik weer 't land uit, en belangrijker, in.
's avonds ouderwets gegeten en gedronken in de Zotte. We komen er te weinig, want de Chimay blauw was al op na een enkel rondje.

Dinsdagavond was Ajax-Barcelona. Zonder twijfel de meest legendarische Ajax-wedstrijd die ik ook live heb meegemaakt. Dirk had me een kaartje cadeau gedaan, om 't samen met Marten mee te mogen maken. Vooraf had ik - en met mij de rest van de Arena - er een hard hoofd in. Barca is oppermachtig. Maar Messi speelde niet mee. Dus was er toch een klein kansje?
Ajax speelde de sterren van de hemel. En ze speelden Barca van de mat. Halverwege de eerste helft viel de 1-0. Een prachtige Ajax goal! Wie had dat gedacht? En vlak voor rust was 't alweer raak: 2-0! Voor tegen Barca.
Vlak na de rust bracht Ajax de spanning terug in de wedstrijd, met een mislukte terugspeelbal, die slecht werd gecorrigeerd, waardoor Ajax een penalty tegen kreeg en met 10 man verder moest. 2-1, met nog 40 minuten op de klok. Weinig Ajax fans geloofden nog in een goede afloop. 40 minuten lang hopen dat 't voorbij is. Maar na 93 minuten speeltijd stond er nog steeds 2-1 op het bord, en waren Marten en ik getuige van zonder twijfel de meest legendarische Ajax-Barca!

Woensdag bij Reinder thuis zijn zoon (6 maanden) bekeken, en een paar superbe espressootjes gedronken met het beste uitzicht van Amsterdam. En 's avonds voor Renske en Jessica gekookt.

Donderdag overdag ben ik bij Hans Peter op de VU op bezoek geweest. En nog even naar de roestige oude VG5400 gekeken die daar werkloos in de kelder staat. (Ik werk in Livermore aan hetzelfde instrument.) Zonde om 't te zien stilstaan. Maar reparaties zijn duur, en geld is schaars.
's avonds met Mieke naar De Goede Mens van Sezuan gegaan, in de stadschouwburg, van Amstelveen. Mooi stuk. Leuk dilemma.

Vrijdag Ane's nieuwe stulpje in Noord bekeken. Net huisje, stijlvol uitzicht. 't stond nog in de steigers (vanbinnen) maar 't gaat iets moois worden. Daarna doorgefietst naar Uif en Symen. Gezellig middagje bier gedronken met de heren en de peuter.

Zaterdag nog wat gelantefanterd bij Gerrit en Jessica. Ik had de hele week bij hun gelogeerd, wat echt fantastisch was. Elke ochtend uitgebreid ontbijt met Hartog brood. En allerlei soorten beleg. Wat zijn Nederlanders toch creatief op brood. Zaterdag avond met iedereen gegeten. En nog een klein biertje met Uif gedronken. En zondag was 't weer voorbij. Terug in 't vliegtuig, voor de 7e keer ofzo. Prima. Snel weer een keertje op bezoek. 't is elke keer weer geweldig gezellig.