Monday, June 25, 2012

Kaiser Peak en de Livermore Rodeo


Hallo,

Hier alles goed! Renske en ik hebben ruim een week geleden een lang weekend in de bergen gehiket. Kaiser Peak. 10300 ft (vanaf 7300), af naar Nellie Lake, en weer terug over Kaiser Peak. Hij ligt aan de oostkant van de Sierra Nevada, en je kunt vanaf de top de hele Sierra Nevada overzien. Heel cool. Vier dagen zon, stof, berg, Renske en ik. Een paar amerikanen tegengekomen, maar niet te veel. Gezellige man op paard die met hondje in een middagje dezelfde berg op en neer liep. Hondje heette Pumpkin (met Thanksgiving geboren, ik vond Turkey ook wel een geschikte naam). En als je "Pumpkin" zei, dan liet ze zich op haar rug vallen om over haar buik geaaid te worden. Cool beest, beetje veel energie. Denk duracel konijn op redbull.
Hier zijn de foto's. Ik probeer nog een panorama aan elkaar te stikselen.
Terugkijkend naar Huntington Lake

De High Country in de verte, vanaf Kaiser Pass

Lol met schaduw

Machtige wolken boven de Sierras



Renske bijna bovenop Kaiser Peak

Niet zo snel....

Renske en ik

Ik en Renske

Vlinder en vlieg

Wacht op mij...
Toen we beneden aankwamen bij 't packing station (waar we geparkeerd hadden) vroeg een joviale cowboy (ze bestaan echt, daarover later meer) nog: Is dat jullie groene Subaru? We waren al bang dat ze'm weggesleept hadden, maar hij vond 't juist komisch dat de afgelopen 3 dagen dezelfde auto was blijven staan. De meeste auto's zijn de volgende dag weer weg. En zo'n rare Subaru met een Obama en gelijke-rechten-voor-homo's sticker valt wel op in de rimboe.

Renske rijdt vrolijk terug door de Central Valley!
Het weekend ervoor waren we naar de Rodeo van Livermore gegaan! :) (In de categorie: Zinnen die je niet van mij verwacht had...) Mike (collega) en Rachel (zijn vrouw) hadden een hoop collega's uitgenodigd. En 't leek Renske en mij wel komisch: Amerikanen in hun natuurlijke habitat. Uiteindelijk zijn we met Rachel en haar broer en diens fiancee een uurtje gegaan (Mike bleef thuis oppassen). En 't was best cool. (In de categorie: Zinnen die je absoluut niet van mij verwacht had....) We hebben de bucking-horses gezien, en 't rij-op-je-paard-en-spring-eraf-op-een-stiertje-en-worstel-die-naar-de-grond, en ('t meest vermakelijke) wilde-koeien-melken. Doe in gedachten mee: stuur een jonge koe de arena in, volle vaart. Stuur er een cowboy op paard met lasso achteraan. Cowboy lassoot koe. Tweede cowboy (die aan de kant stond te wachten) rent de arena in, grijpt de koe bij de kop en probeert haar stil te houden (denk houdgreep op de grond). Cowboy 1 springt van zijn paard, grijpt in z'n laars naar een lege melkfles, en melkt de koe. Koe heeft geen zin. Springt vrolijk heen en weer terwijl de cowboy tussen haar benen naar de uiers grijpt. En heeft ie melk, dan moet cowboy 1 met flesje naar de rand van de arena rennen, alwaar de rodeo-clown (ja, die bestaan ook echt) effe checkt of er wel echt gemolken is. 't gaat om tijd, en de beste deed er 37 seconden over... de langzaamste is nog steeds bezig.
Bucking horse, meisje met hoed, en de vlag: RODEO!

Stap 1: Lasso de koe
Verder is mijn auto aan 't stukgaan, langzaam. De zuigers zijn versleten, waardoor ie olie verbrand, en die vernaggelt de catalysator. Die is nu stuk en moet gemaakt (ooit), maar de garage adviseert eigenlijk een nieuwe auto aan te schaffen. Helemaal geen zin in. Afgezien van 't feit dat ik me aardig kan hechten aan immateriele zaken, kost 't altijd een hoop tijd, energie, en geld. Maar goed, economisch is 't verstandiger deze nog te verkopen zolang ie iets waard is, en er geen bakken met geld in te kieperen. Dus dat mot dan maar. Voorlopig rijdt ie nog prima, en de SMOG-check is pas november, dus geen haast. Afgezien daarvan, gaat 't hier prima. We vermaken ons nog wel hoor. 

Groeten,
Ate

Tuesday, April 24, 2012

Kleur bekennen

Laat er geen twijfel over bestaan!

Obama komt uit Luxemburg!
6 november mag men hier (ik niet) weer kiezen, tijdens de 57e quadrennial presidentiele verkiezingen. En als 't meezit (en mijn verzoek tot stemmen in 't buitenland is aangekomen) mag ik op 12 september al een vakje rood maken, :D
Ate

Sunday, March 4, 2012

Gesnoeid

Op de heuvel van de begraafplaats hebben ze gesnoeid, grondig gesnoeid. Een paar eucalyptus bomen geveld. En nu kunnen wij van ons balkon San Francisco zien liggen. In de verte...

De autofocus vind de bomen interessant.


Maar ik wil San Francisco zien.


En als je verder inzoomt...


Zie je de havenkranen van Oakland, de Bay Bridge en de Ferry Building.


Of de skyline van San Francisco ... in de verte.

Het weer werkte ook wel mee. Lekker warme droge aflandige wind, geen mist. Hooguit wat warmte trillingen in de lucht. Mooi weer voor een fietstochtje door de heuvels hier op een luie zondagmiddag.

Monday, February 20, 2012

Arduino en babylassen

Uif heeft me aangestoken: ik heb een arduino! Een arduino is een klein printplaatje, dat je kan programmeren met USB, waarna 't zelfstandig jouw programmaatje uitvoert. Je kunt er ledjes aan hangen, of knopjes, of sensoren, of motortjes, of wat je maar wil. En 't doet wat je wil, soms.




Maar als je niet alles met kleurige draadjes aan elkaar wil knopen, moet je't solderen (ofwel babylassen). Mijn eerste plaatje met drie ledjes en een knopje verdient nog niet de schoonheidsprijs, maar doet 't wel (na een extra blopje soldeer op een van de verbindingen).


Hockey

Hockey doen ze hier - in 't zonnige California - op ijs. Een klasgenoot van Renske speelt voor "Cal", het team van Berkeley. En "wij" kregen Stanford (de grote concurerende prive universiteit aan de andere kant van de baai) op bezoek, dus was dit de uitgelezen kans eens een hockey wedstrijd te zien, en Cal aan te moedigen!


IJshockey is gaaf om te zien. Live wel een beetje koud. Het spel lijkt tactisch wel op voetbal, maar dan met een puck, op ijs, 5 tegen 5, en kleine doeltjes. Zaalvoetbal, maar dan anders...


Helaas mocht onze steun niet baten, Cal werd ingemaakt door Stanford....

Einde R4

Oma

Met Kerst zijn we weer in Nederland geweest. Zodat ik - met Mieke - Oma weer eens kon bezoeken.

 De Krebbers in het Sarfatihuis...

Monsteren in Truckee

Voor een van onze projecten halen we grondwatermonsters uit Truckee, een skigebied aan de oostkant van de Sierra Nevada, iets ten noorden van Lake Tahoe. In december was de eerste keer monsteren, en 't was daar al best koud... zo koud dat de beek die we moesten monsteren al deels bevroren was.
Maar 't was wel mooi!
Al is grondwater monsteren wat lastig als de monsterslangen 's nachts in de auto bevroren zijn...

Tijdens tweede monstercampagne in januari was 't wat warmer, maar een koufront kwam een sneeuwstorm brengen (zo was voorspeld), dus zijn we als de wiedeweerga weer terug de Sierras over gereden. Uit eindelijk niet meer dan een paar lichte vlokjes sneeuw gezien.

Zeilen op de baai

In december kwam een uitgebreide Nederlandse delegatie naar het jaarlijkse congres van de American Geophysical Union (AGU). Onder andere Hans Peter, mijn promotie begeleider, en begenadigd zeiler. Na jaren lang zijn zeilverhalen gehoord te hebben, had ik 'm overgehaald om te proberen een zeilbootje te huren op de baai van San Francisco. En ook Ype wilde wel mee. Na een uurtje proefvaren met de baas van het verhuurbedrijf, mochten we met z'n drieen op stap.


Alcatraz en San Francisco vanaf een zeilbootje.

Er stond niet veel wind, dus 't zeilen was erg relaxt.

Maar met weinig wind en een sterke stroming door 't uitgaande tij bij de Golden Gate, werd 't toch nog avontuurlijk...








Sunday, February 19, 2012

Yosemite met Gerrit en Jessica

Met Thanksgiving kwamen Gerrit en Jessica op bezoek. Ja, nog meer bezoek! Gerrit had net van Canada naar Mexico gefietst, Jessica was naar Tuscon gevlogen. En we zouden elkaar treffen in Merced (of all places). Daar hebben we hun huurauto laten staan, en met mijn auto naar Yosemite gereden. Daar hebben we (weer) langs de Merced River omhoog, langs de watervallen, naar Glacier Point gelopen. Dit keer stond de Merced wat lager dan in juli.



Renske vond een zonnebril. Die stond haar goed, toch Gerrit?

't was best koud...

En Gerrit van dichtbij.

Men zegt dat deze boom naar vanille ruikt. Maar men zegt wel meer, met een fototoestel in z'n handen....

En zo zie ik er uit als ik buitenspeel.

Echt waar, dit is Half Dome!

Op Glacier Point kregen we een warme lunch. En die was welkom want 't werd al koud daarboven.

Zoals 't wandelingetjes met Renske en Ate betaamt, ging de zon al bijna onder.

Maar dat gaf een mooie aanblik van El Capitan.