Tijd vliegt in California! ‘t is al 2011 en m’n laatste post dateert van begin december 2010. De afgelopen maand was niet te saai om over te schrijven, eerder te druk om tijd te vinden om te schrijven.
Half december was ‘t AGU (American Geophysical Union) congres in San Francisco. AGU is ’t grootste jaarlijkse geo-congres met dit jaar 22000 bezoekers. De eerste dagen waren matig interessant, maar ’t was erg leuk om vrienden en bekenden uit NL te zien, en nieuwe mensen van hier uit de buurt te leren kennen. Naarmate ’t congres vorderde werden de praatjes interessanter en vrijdag middag was ’t rennen van de ene interessante poster naar ’t volgende interessante praatje. Na AGU was er nog een kort weekje (ma-wo) werken voordat ’t lange kerstweekend begon...
Woensdagavond zijn we naar Merced gereden, om donderdagochtend met de bus naar Yosemite gebracht te worden. Yosemite in de winter is (ook) geweldig mooi. Er lag nog een laagje sneeuw op Half Dome en door de regen van de weken ervoor “deden” de watervallen ‘t. (Normaal drogen die aan’t eind van de zomer op om pas in de lente weer smeltwater te dumpen.) Donderdagmiddag hebben we ene eindje naar de voet van Yosemite Falls gelopen. Na een knus nachtje in donzen slaapzak onder donzen dekbed in ons onverwarmde canvas hutje zijn we vrijdagochtend (on-Renske-en-Ate vroeg) met de bus omhoog naar Badger Pass gegaan. Badges Pass is ene piepklein ski-gebiedje niet boven Yosemite, waar je ook prima kan langlaufen. Eerst gezapig klunzen in de laupe (ons beider eerste keer, dus hier en daar ging vooral ik onderuit), om daarna optimistisch via een “skier-prepared” paadje terug te ploeteren. Prachtig smal paadje door ’t bos zonder andere langlaufers. Net op tijd terug om de ski’s in te leveren en de bus terug naar ’t dal te nemen. Zaterdag weer omhoog met de bus, om met sneeuwschoenen een rondje door de sneeuw te ploeteren. Ook mooi. In de bus op weg naar beneden begon ’t te miezeren, en beneden in ’t dal plenste het. En dan is Yosemite erg koud en nat. De hele nacht druppelde de regen door de grote boom boven onze tent, totdat we ’s morgens ontdekten dat ’t allang geen regen meer was: het had gesneeuwd! Prachtig wakker worden in Yosemite met verse sneeuw! En verse berenpoten in de sneeuw. Kennelijk slapen die niet de hele winter door en zat ons voedsel niet voor niets in de bearbox buiten de tent. De laatste ochtend hebben we nog een stukje vanuit ’t besneeuwde dal naar Nevada Falls gelopen, maar naarmate we hoger kwamen lag er meer en meer sneeuw, en op een gegeven moment waren wij de eerste voetstappen op ’t pad. Tien voetstappen verder werd ’t pad zo onbegaanbaar dat we heel verstandig zijn teruggekeerd naar ’t dal. Om vijf uur met de bus terug naar Merced, waar m’n trouwe Subaru had staan wachten, om vanaf daar terug te rijden naar huis. Een onvergetelijk Kerst weekend achter ons.
 |
| Yosemite Falls in de verte. Meer mooie foto's op Renske's blog: sillyak.blogspot.com |
Het Oud-en-Nieuw weekend (weer vier dagen weekend) hebben we gelanterfanterd. Om drie uur ’s middags hier was ’t Oud-en-Nieuw in Nederland en ’t was leuk om iedereen een gelukkig nieuw jaar toe te wensen op Skype. Onze oudjaarsavond was verder erg ontspannen, met wijn en toastjes, het jaaroverzicht van de NOS en de “Weg met 2010” show van BNN op internet (lekker expat). Om 12u snel naar ’ t uitzichtpuntje hier in de buurt gerend om ’t vuurwerk in SF te zien. De eerste Amerikaan die ik in 2011 zag was een tiener die voluit over z’n nek ging, maar de tweede wenste me een gelukkig 2011 toe. Met een fles bubbeltjeswijn in een papieren zak hebben we naar ’t vuurwerk “aan de overkant” gekeken. Mooi, 20 km verderop. En toen was ‘t 2011!
 |
| Vuurwerk in SF |
Het weekend erop was ‘t “Trail day” in Bear Valley: voor 5 dollar een korte beginnerscursus langlaufen (incl materiaal) en de rest van de dag vrij oefenen. De Nederlanders in ons vonden dat we dat niet konden laten schieten, dus we zijn een decadent weekendje op wintersport geweest. Twee nachten in een serieus knus motel in Arnold CA, 40 min rijden van Bear Valley. En twee dagen met veel plezier op de langlauf ski’s gestaan. Hier heet ‘t “cross country” skiën, wat een stuk avontuurlijker klinkt. Zeker omdat in Bear Valley alle paden machinaal geprepareerd zijn. Wat mij niet belet om af en toe snoeihard onderuit te gaan. Afdalen in de laupe gaat prima, totdat de laupe een bocht maakt. Dan ga ik rechtdoor in vind ik mezelf ondersteboven klem en erg vastgebonden aan m’n ski’s terug in de sneeuw. Mai wat koud! (Want ’t was zulk mooi weer dat we in ons langemouwenshirtje aan ’t wintersporten waren.) Na twee dagen sneeuwpret op zondagavond teruggereden naar de bewoonde wereld – in een bizarre trein van auto’s die goed doorreden over de bochtige wegen de Central Valley in. Zondagavond thuis, en maandag ochtend weer op ’t werk.
Vandaag is het Marten Luther King Jr day. Dus: weer een extra vrije dag! Geen grootse avonturen, maar lekker drie dagen in de zon gefietst. Want het is hier LENTE! Prachtig weer het hele weekend. Zaterdag door Berkeley gefietst, gister ’t rondje over Skyline Blvd en Redwood Rd. En vandaag omhoog naar Grizly Peak en via de campus terug naar huis. (Arme Renske moest op haar vrije dag om drie uur op de uni zijn.)
Dus ik zit in m’n eentje bij ’t open raam van ’t uitzicht te genieten en (eindelijk) weer eens iets op m’n blog te schrijven.
Tot slot: in maart komen we naar Nederland! Vanaf 20 maart heeft Renske een weekje “spring break”. Ik ga mee terug, maar ik blijf een weekje langer. En de week erop mag ik naar EGU in Wenen! :-D (Het kostte nogal wat moeite om m’n bazen uit te leggen dat ’t echt wel voordelig is als ik dat vanuit NL doe, maar ’t is gelukt.) Dus over negen weken ben ik weer even in Amsterdam. :-D Wie weet tot dan! En misschien lukt ’t me om voor maart nog iets te schrijven op m’n blog...
